componeren ww. ‘samenstellen, muziek schrijven’
Mnl. componeren ‘een schikking maken, schikken’ [1434; MNW composeren]; vnnl. componeren ‘samenstellen’ [1548; WNT], ‘muziek componeren’ [1599; Kil.].
Ontleend aan Latijn compōnere ‘samenstellen’, gevormd uit → com- ‘samen’ en het werkwoord pōnere ‘zetten, plaatsen’, zie → positie. Andere woorden die op compōnere teruggaan, zijn → component, → compositie, → compost en → compote.
De specifieke betekenis ‘muziek dichten’ ontstond in de 16^e eeuw onder Italiaanse invloed.
♦ componist zn. ‘toondichter’. Vnnl. componist ‘woordkunstenaar’ [1528; Claes 1994a], ‘auteur, schrijver’ [1546; Stall. II, 90], ‘toondichter’ [1588; Kil.], ‘toondichter’ [1685; WNT]. Ontleend aan Duits Komponist ‘schepper van muziekwerken’ [16^e eeuw; Pfeifer], gevormd op basis van Latijn compōnere. De muzikale betekenis ontstond onder invloed van Italiaans componista ‘muziekdichter’.

EWN: componeren ww. 'samenstellen, muziek schrijven' (1434*, 1548)
ANTEDATERING:.1. plaesterkiin gesmert metter .12. apostelen zalve die avicenna componerde 'een pleistertje besmeerd met de twaalfapostelenzalf, die Avicenna samenstelde' [1351; MNW-P, Cyrurgie]
{* De datering van de eerste attestatie in het EWN moet zijn: 1642, het jaar van het afschrift van de tekst waarin het woord voorkomt.}
[J. Luif (2010-2018), 'Oudere dateringen van woorden uit het EWN', in: Trefwoord (bewerkt)]

Zoek dit woord op in het WNT, MNW, VMNW, ONW.