Meehelpen? Ga naar etymologieWiki
![]()
|
florijn - (Florentijnse munt; gulden)Etymologische (standaard)werken
M. Philippa, F. Debrabandere, A. Quak, T. Schoonheim en N. van der Sijs (2003-2009) Etymologisch Woordenboek van het Nederlands, Amsterdamflorijn zn. ‘Florentijnse munt; gulden’ P.A.F. van Veen en N. van der Sijs (1997), Etymologisch woordenboek: de herkomst van onze woorden, 2e druk, Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpenflorijn [gulden] {florine 1369} < frans florin < italiaans fiorino [idem], verkleiningsvorm van fiore [bloem]; de Florentijnen sloegen na het midden van de 13e eeuw gouden munten, die een voorbeeld werden in andere landen. De Florentijnse munten werden florijnen genoemd, omdat ze een wapen met lelies (bloemetjes) als kenmerk hadden. Onze aanduiding fl. voor gulden stamt daarvan → floret1. J. de Vries (1971), Nederlands Etymologisch Woordenboek, Leidenflorijn znw. m., oude munt, verouderd maar nog in de verkorting fl, f voor gulden < mlat, florinus, een in de 13de eeuw door Florence geslagen munt, die de lelie van het stadswapen droeg. J. Vercoullie (1925), Beknopt etymologisch woordenboek der Nederlandsche taal, Den Haag / Gentflorijn m., uit Fr. florin, van Mlat. florenum(-us), afgel. van den stam van Lat. flos = bloem (z.d.w.), wegens de er op afgebeelde leliebloemen. Dialectwoordenboeken en woordenboeken van variëteiten van het Nederlands
S.P.E. Boshoff en G.S. Nienaber (1967), Afrikaanse etimologieë, Die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kunsfloryn: met invoering van desimale stelsel in S.A. neol. ben. v. d. 20-sentstuk; in Nederland ben. v. d. gulde (vgl. afk. daarvoor) en ook in ander lande in betrokke taalvorme; hist. ’n goue munt; stuk in die 13e eeu in Florence geslaan. Thematische woordenboeken
N. van der Sijs (2005), Groot Leenwoordenboekflorijn (Frans florin)
E. Sanders (1995), Geoniemenwoordenboek, AmsterdamDe florijn, ten slotte, wordt soms ten onrechte afgeleid van de plaatsnaam Florence. Florijn is echter via het Frans ontleend aan het Italiaanse fiorino, dat een verkleinvorm is van fiore ‘bloem’. De florijn werd in de 13de eeuw in Florence geslagen met als versiering de lelies van het stadswapen. Onze aanduiding fl. voor gulden stamt van deze muntnaam af. T. Pluim (1911), Keur van Nederlandsche woordafleidingen, PurmerendFlorijn (gulden) genoemd naar Florence, waar hij ’t eerst geslagen werd (± 1350). Volgens anderen: munt „met de bloem” (Lat. flos, Fr. fleur), daar ’t wapen van Florence een lelie is. Uitleenwoordenboeken
N. van der Sijs (2010), Nederlandse woorden wereldwijd, Den Haag; met aanvullingen uit Uitleenwoordenbank 2015florijn ‘Nederlandse gulden’ -> Duits Florin ‘Nederlandse gulden’; Deens florin ‘Nederlandse gulden’; Noors florin ‘Nederlandse gulden’; Frans florin ‘Nederlandse gulden’; Portugees florim ‘Nederlandse gulden’; Bretons fleuryn ‘Nederlandse gulden’; Pools gulden ‘Nederlandse gulden’; Litouws florinas ‘Nederlandse gulden’; Maltees fjorin ‘Nederlandse gulden’ <via Frans>; Esperanto floreno ‘Nederlandse gulden’ <via Frans>; Turks florin ‘Nederlandse gulden’; Koerdisch florîn ‘Nederlandse gulden’; Papiaments florin, florans ‘Nederlandse gulden’. Dateringen of neologismen
N. van der Sijs (2001), Chronologisch woordenboek: de ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, Amsterdamflorijn gulden 1369 [Claes Tw. 9] <Frans Overige werken
Woordenboek der Nederlandsche taal (WNT) & Middelnederlandsch woordenboek (MNW) & Vroegmiddelnederlands woordenboek (VMNW) & Oudnederlands woordenboek (ONW) – alle onderdeel van de Geïntegreerde Taalbank (GTB)Zoek dit woord op in het WNT, MNW, VMNW, ONW. |